Raceverslag van Dolf Dekking, Zandvoort 30 april 2011

Gastrijder bij Mazda Motor NL MaX5 cup.

 

Op 30 april mocht ik fungeren als gastrijder in de Mazda MaX5 cup.

Social media lag hieraan ten grondslag. Samen met mijn vrouw Anita organiseer ik diverse trainingen en evenementen op het gebied van autorijden. Voor het magazine Autovisie begeleid ik de Autovisie Drivers Academy en ben ik regelmatig actief bij de supertesten met “dikke auto’s”.

In de autosport race ik in de DNRT Seat Endurance Cup en de BMW E30zec. Daarnaast navigeer ik ook nog in het Nederlands kampioenschap rally in een Renault Clio R3max.

Al met al genoeg om over te twitteren en te Facebooken. Wilbert Muilenberg van Mazda Nederland twittert er ook lustig op los en al twitterend is het eerste contact met Mazda NL tot stand gekomen.

Vervolgens is Koninginnedag 2011 op het circuitpark Zandvoort de dag waarop het gaat gebeuren.

Om 10.00u is er een vrije training.

Ruim voor die tijd ben ik aanwezig. Na een vriendelijk onthaal van Jur Raatjes in het centrale punt van alle MaX5 deelnemers krijg ik van Leo van der Meer(verantwoordelijk voor de running) een duidelijke uitleg over de auto. Vervolgens nestel ik mij achter het stuur van de Mazda met nummer 58 en valt het mij op dat ik meteen goed zit. Automatisch druk ik op het rempedaal en dat voelt lekker hard en hoog. Het bedienen van de versnellingspook gaat als het spreekwoordelijke “mes door de boter”. Het stuurwiel had van mij in diameter een slag groter mogen zijn. Er is ruimte voor een groter stuur, de persoonlijke voorkeur van Leo gaat uit naar een kleiner stuur.

Inmiddels kan ik opstellen voor de vrije training. Ik heb mij voorgenomen om rustig te beginnen.

Mazda had in een mail laten weten alle aansprakelijkheid voor schade aan de auto en het circuit op zich te zullen nemen. Van die clausule wil ik absoluut geen gebruik gaan maken.

Tijdens de vrije training doet de laptimer het niet. Zodra de training is afgelopen hoor ik van Leo dat ik 2.13. over een rondje heb gedaan. Goed voor een 10e plaats.

Wat mij het meest opvalt tijdens de training is de hoge bochtensnelheid van de Mazda. Je hoeft de rem maar echt heel kortstondig hard in te drukken anders verspeel je teveel snelheid.

Door het lage zwaartepunt van de Mazda MX5 kun je al heel vlug na het insturen weer op je gas. Echt veel vlugger dan met de Seat en BMW waarin ik normaal race.

Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik met die 10e tijd in de vrije training redelijk teleurgesteld was in mijzelf. Normaliter doe ik in de andere klassen waarin ik race mee in de voorste gelederen. Mijn besluit om tijdens de kwalificatie er “steviger” voor te gaan zitten staat vast.

Om de daad bij het woord te voegen zorg ik ervoor dat ik bij het opstellen van de kwalificatie goed vooraan sta.

Zodra we de baan op worden gelaten zet ik meteen meer aan. Met hogere snelheid begin ik aan mijn bochten en ik ga vroeger op mijn gas. Ook trek ik verder door in de versnellingen. Vooral bij het ingaan van de Arie Luyendijkbocht is het doortrekken tot net voor de toerenbegrenzer een must voor een hogere topsnelheid op het rechte stuk. Bij sommige bochten doe ik nu zelfs iets te brutaal. De auto geeft dat aan door mooi in overstuur te glijden. Het overstuur is goed op te vangen met de MX5, helaas is het niet zo goed voor mijn rondetijden.

Gelukkig doet de laptimer het nu wel. Na het zien van een rondetijd van 2.10. weet ik dat dat goed genoeg moet zijn voor een betere klassering. Zeker gezien de harde tegenwind op het rechte stuk. Mijn beste rondetijd is goed voor een 4e startpositie. Met deze plek ben ik een stuk gelukkiger.

Vlak voor de start van de race neem ik met Leo nog even het “starten ” door.

Je zet hem op 5000rpm(!) en als de rode lampen uit gaan maken dat je wegkomt, aldus Leo

Zo gezegd zo gedaan en warempel lig ik nog voor de Tarzanbocht op P3. Nu is het zaak om aan te haken bij de nummers 1 en 2. Zeker gezien de tegenwind op het rechte stuk is het van belang in de slipstream te blijven. Toch weten zij in de eerste ronde al een paar meter te pakken. Mijn tactiek verandert nu in het verdedigen van mijn 3e plaats. Op dat moment heb ik er alle vertrouwen in dat ik p3 de hele wedstrijd kan vasthouden. De Mazda’s zijn namelijk zo gelijkwaardig dat je fantastische gevechten kunt leveren.

Helaas schakel ik in de tweede ronde bij het uitkomen van de Hugenholzbocht van de 2e in de 5e versnelling. Dit foutje kost in de MaX5 cup dus meteen 2 plaatsen. Niet leuk voor mij (op dat moment), maar zo close hoort racen te zijn. Licht boos op mijzelf begin ik te knokken om de verloren plekken weer terug te winnen. En tijdens die gevechten is voor mij een van de mooiste races sinds lange tijd ontstaan. Werkelijk bumper aan bumper en zij aan zij op het scherp van de snede door de bochten. Heerlijk!

Drie ronden voor het einde rijd ik weer op P4. Nummer één, twee en drie hebben zich weten “los” te rijden. Na een zeer enerverende race word ik als 4e afgevlagd. Wat is dit onwaarschijnlijk leuk!

Graag wil ik Mazda NL bedanken en iedereen die hieraan heeft meegewerkt.